domingo, 24 de mayo de 2009

¡Gracias!



Como empezar... hay tanta gente a la que dar las gracias...

Antia...empiezo por ti. Tantas horas de conversaciones. Hasta hace 2 meses eran conversaciones alegres, después ya sabes... pero siempre has estado ahí para escucharme. Y más ahora que tengo tanto que contarte. Te quiero...Este verano ya sabes...palomitas y "Love actually"

César, contigo no he hablado mucho estas últimas semanas pero ya sabes todo lo que pienso... ¡Gracias!

FDR tus consejos me han servido de mucho, hacer planes cada día, que gran idea. A ver para cuando un plan contigo.

Mónica, Vane, Patri y Sergio estas fiesta nos han unido más que nunca. Gracias por secarme las lágrimas en los momentos malos y hacerme sonreír. Los amigos de verdad son los que están en los momentos malos. Y que ya sabéis...¡Que lo que yo siento por dentro no lo puedo explicar con palabras! xD

Dani, Marcos con vosotros he vivido los momentos más divertidos. Con vosotros es imposible pensar en que algo va a ir mal. ¡Blume te adoro!

Miguel...que sepas que aquí estoy. Ah! y el guiri ya no me hace falta :P ¡Un abrazo!

Familia, vosotros sois los que peor lo habéis pasado con mi estado de las últimas semanas. Siento haberos asustado tanto. Pero todo ha pasado ya, vuelvo a sonreír, y más que nunca.

Cristina...puff que decirte a ti... lo has dejado todo de lado cuando te he necesitado...Te quiero.

Y por último Juan Carlos... 20/05/09...sin palabras!

¡Gracias a todos!

6 comentarios:

aprendeconmigo dijo...

Ostia que no me acordaba como se comentaba aquí jajajaja

Vale vale a nosotros no nos quieres ni nada, pues que sepas que me parece muy mal jumm

Tio que no tienes que dar las gracias por nada, que pare eso están los amigos, para los momentos buenos pero también para los malos.

Que te quiero mogollón (aunque tú a mí no =() y que a partir de ahora tenemos que pegarnos la fiesta semana sí y semana también.

(K)


P.D.1. Las fotos las subiré cuando al p... tuenti le apetezca funcionar ¬¬
P.D.2. Averigua lo de OT.

Anónimo dijo...

Acabo de ver el video con las fotos y e leio lo que has puesto y se me ha echo un nudo en la garganta y se me han saltado las lagrimas.
Eloy gracias a ti por ser como eres y por portarte tan bien conmigo de verdad
GRACIAS!!

Antia dijo...

Jo fixechesme chorar mal bicho :( é unha honra para min aparecer na tua entrada de blog e mais de primeirisimaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, gracias a ti neno, gracias por ensinarme que se pode querer a alguen estando a 1100 km de distancia e que se pode contar con esa persoa en todo momento...teño tantisimas gañas de verte, non o podes imaxinar tan siquera.....sabes que so podo dicir que te quero moito moito moito e que te voto de menos moito ultimamente pero sei que é por que es feliz y eso alegrame a min tamen :)

En nada ti e mais eu poderemos ter un video de eses cheos de fotos nosasssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss..

PD: lo escribi en gallego si no entiendes algo dimelo ejej..ya sabes que a mi no me gusta pero se que te encanta ejejejej....

de todos modos ya sabes que el te quiero suena igual en todos los idiomas...

Anónimo dijo...

Me alegro de que ya se haya esfumado la nube negra y por fin puedas volver a sonreír con ganas. Es todo un alivio de luto que ya se estaba tardando demasiado tratándose de una joyita como tú...

Suerte

(César, para que veas que sí comento)

Sidy dijo...

Me he sonrojado. jeje. sabes q siempre estaré a tu lado y me tienes para lo q necesites. te kiero.

Anónimo dijo...

Tu y yo somos amigos desde la guarderia, hemos pasado temporadas de todas las clases a veces hemos sido inseparables otras veces no nos podiamos ni ver, pero tu siempre has estado ahi para guardarme los secretos y no importaba si nos cabreabamos o no nos hablabamos en meses tu nunca contastes nada y siempre estas cuando te necesito, en los buenos momentos y en los malos.
Asi que no me des las gracias pues tendria que darlas yo por seguir teniendo tan buenos amigos como tu.un beso muy, muy fuerte.tu seras mi escuixi,escuixi,escuixi.jaja